Studenten aan de AP hogeschool getuigen ‘Het is ineens allemaal écht!’

In het vak ‘Project’ gaan bachelorstudenten orthopedagogie aan de slag met een service-learning project. Lector Bart Hofman laat 3 groepen bachelor-studenten orthopedagogie van de AP hogeschool aan het woord die halverwege hun traject zijn. Ze geven een inzicht in hoe zij het project beleven.

Service-learning in de orthopedagogie-opleiding

Service learning in de bachelor orthopedagogie aan de AP hogeschool: een reëel probleem uit de praktijk wordt aan een groep studenten voorgelegd. Zij gaan aan de slag om dat probleem te vertalen naar een centrale onderzoeksvraag, gaan op zoek naar bronnen en komen uiteindelijk tot een innovatief antwoord. Ik zou nu dit hele proces van naaldje tot draadje kunnen gaan uitleggen, maar ik laat beter de 3 groepen studenten die halverwege hun service-learning project zitten zelf aan het woord. Zij zijn de experts op dit moment. Ik stelde hen de eenvoudige vraag: “Wat vinden jullie van dit project?” Ik kreeg meteen de reactie: “Stel ons deze vraag binnen 3 maand als we klaar zijn.” Gelukkig was ik aanklampend en was wat volgde drie mooie gesprekken die ik hier tot een geheel probeer te maken.

Studenten aan het woord

Het eerste wat ter sprake kwam was het meer beklijvende ‘leren’ dan het traditionele les krijgen. “Tijdens zo’n project leer ik meer dan in de les. Ik ben meer gefocust.” “De vraag die we kregen is zo groot dat je echt breed moet gaan zoeken in literatuur, interviews doen, in gesprek gaan met experts, met cliënten. Het is alsof je 10 vakken tegelijk verwerkt.” “Theorie en kennis en alle praktijk komen ineens samen, daarnaast nog eens onderzoeksvaardigheden, gesprekstechnieken…, het lijkt niet te stoppen en dat allemaal tegelijk.”

Het is niet alleen een heel brede/ruime taak maar het ‘leren’ zelf wordt ook anders gepercipeerd. “Het is bijleren zonder dat je door hebt dat je aan het leren bent.” “En waarschijnlijk zullen we achteraf beseffen dat we nog meer leerden waarvan we het nu niet eens doorhebben.” “Ook al vraagt deze manier soms wat meer tijd, we moeten heel wat zelfstandig uitzoeken, ik kan nu mijn aandacht er veel gemakkelijker bij houden.” “Het is ‘Boeiend maar vermoeiend’.” “Ik leer nu zoveel veel dieper over wat in de lessen slechts even wordt aangehaald.”

Daar het een groepsopdracht is liggen ook daar wel wat uitdagingen. “Het is constant in gesprek en onderhandeling gaan.” “Dat is niet altijd makkelijk maar wel boeiend.” “Groepswerk is niet eenvoudig doordat je haast elke dag wordt uitgedaagd om met elkaar in gesprek te gaan.” “Je gaat in gesprek, discussie. Onenigheden moeten worden aangepakt. Je leert op een gezonde manier met elkaar spreken.” “Daardoor ga je dieper en leer je vanuit andere standpunten kijken.”

“Waarschijnlijk zullen we achteraf beseffen dat we nog meer leerden waarvan we het nu niet eens doorhebben.” (student)