Studenten Vives ontwikkelen educatieve pakketten ‘Women in peacebuilding: participation in change’ voor het secundair onderwijs in opdracht van Moeders voor Vrede

Studenten van het studiegebied sociaal agogisch werk werken tijdens het laatste semester van hun opleiding interdisciplinair over de verschillende bacheloropleidingen samen. Ze hebben hierbij de keuze uit 14 keuzetrajecten (30 ECTS), waaronder 4 Engelstalige voor zowel lokale als internationale studenten. Ieder keuzetraject bestaat uit een aantal opleidingsonderdelen en wordt afgerond met een interdisciplinaire bachelorproef waarbij studenten in groepen van 5 tot 8 studenten – onder begeleiding van een docent – gedurende 9 weken intensief aan de slag gaan met een vraag vanuit een partnerorganisatie. Dit academiejaar waren er zo opnieuw meer dan 40 projecten.

Educatieve pakketten voor secundair onderwijs

Vanuit het keuzetraject “transnational social work” werkte een groep studenten, Emma, Jan, Astrid, Diethe, Ellen, Collins, Jane en Paula, samen in opdracht van de organisatie Moeders voor Vrede (https://mothersforpeace.be/) rond de vraag “Hoe kan men middelbare school leerlingen van 12 tot 18 jaar educeren rond het belang van vrouwen in vredesopbouw vanuit een internationaal perspectief?”.

Vrouwen zijn een onmisbare schakel als het gaat om duurzame vrede, maar ontbreken vaak aan de onderhandelingstafel. In vredesonderhandelingen zijn vrouwen cruciaal. Vrouwen en kinderen zijn de grootste slachtoffers in conflicten en verdienen daarom een gelijke plek rond onderhandelingstafels. Het is bewezen dat wanneer vrouwen betrokken worden in vredesakkoorden, deze 35 procent meer kans hebben om langer dan 15 jaar stand te houden. Daarom zet Moeders voor Vrede zich in voor vrouwenrechten in conflictgebieden om zo een toekomstperspectief te bieden aan vrouwen die slachtoffer zijn geworden van conflict en geweld. De organisatie werkte 20 jaar in Afghanistan rond gezondheid en onderwijs; en lokaal werkt men vooral aan communicatie en beeldvorming rond vrouwenrechten in conflictgebieden.

De studenten werkten voor het secundair onderwijs per graad een Engelstalig educatief pakket uit van telkens drie lesuren vertrekkende vanuit een gekend conflict. Met het oog op inclusiviteit en om een evenwicht te bewaren tussen zware en luchtige topics zijn de ontwerpprincipes steeds dezelfde: informatie en verschillende vormen van educatieve spellen worden aangeboden zodat de leerkracht zelf kan kiezen en aanpassen aan zijn/haar groep leerlingen; en er worden ook heel wat tools en methoden voorzien om het leerproces zo vlot mogelijk te laten verlopen zonder daarbij de gemoedstand van de leerlingen uit het oog te verliezen.

De pakketten zien er als volgt uit:

• Het pakket voor de eerste graad (12-14 jaar) bespreekt geweldloze communicatie, de oorlog tussen Oekraïne en Rusland, en bevat een spel rond de belangrijkste spelers in vredesopbouw.
• Voor de tweede graad (14-16 jaar) wordt er ingezoomd op de betekenis van vrede en conflict aan de hand van dialoog, quizzen over de geschiedenis en conflicten in Congo, en een rollenspel dat focust op het belang van vrouwen in vredesopbouw.
• In het pakket voor de derde graad (16-18 jaar) wordt er dieper ingezoomd op de betekenis van vrede en conflict, de geschiedenis en conflicten in Afghanistan, en hoe het is als vrouw-activist in vredesopbouw.

De leerlingen gaan samen de uitdaging aan hun eigen definities voor vrede en conflict te ontdekken en in groep de handen in elkaar te slaan. Ze worden aangespoord een open en respectvolle houding aan te nemen rond deze tijdloze topics. Leerkrachten zijn de vredestichters die jongeren leren in vrede samen te leven en hun vooroordelen helpen te overwinnen in deze multiculturele samenleving.

Deze educatieve pakketten werden gelinkt aan de organisatie van de vredesconferentie ‘Vrouwen rond de vredestafel’ op 17 juni in CC het Perron in Ieper. Deze conferentie werd specifiek in gang gezet met als doel de aandacht te vestigen om vrouwen gelijk te betrekken in vredesopbouw en vredesonderhandeling wat tot op vandaag nog altijd niet voldoende gerealiseerd wordt.